میراث جهانی یونسکو در پرتغال

میراث جهانی یونسکو، فهرستی از مکان‌های مهم تاریخی یا طبیعی هستند که اهمیت جهانی دارند و از سوی سازمان یونسکو انتخاب شده‌اند. این اماکن فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص، به تمامی انسان‌های روی کره زمین تعلق دارند و هر کشور موظف است که از این مکان‌ها حفاظت کند. پرتغال نیز یکی از کشورهایی است که 17 اثر ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو دارد. در ادامه مطلب با میراث جهانی یونسکو در پرتغال آشنا خواهید شد. اقامت D7 بی

منطقه مرکزی شهر آنگرا دو هیرویسمو در آزورس (1983)

منطقه مرکزی شهر آنگرا دو هیرویسمو در آزورس (Central Zone of the Town of Angra do Heroismo in the Azores) در یکی از جزایر آزورس در پرتغال واقع شده است. این منطقه از قرن پانزدهم میلادی تا اختراع کشتی بخار، به عنوان یک بندرگاه مهم شناخته می‌شد. سازه های 400 ساله سان سباستیائو (San Sebastião) و سان ژائو باپتیستا (San João Baptista) از نمونه‌های بی نظیر معماری نظامی به شمار می‌روند. آنگرا در اثر زلزله سال 1980 آسیب دیده و در حال حاضر در حال مرمت می‌باشد.

صومعه مسیح در تومار (1983)

صومعه مسیح در تومار (Convent of Christ in Tomar) یک صومعه کاتولیک رومی سابق در پرتغال است. این مکان تاریخی در قرن دوازدهم توسط نظامیان ساخته شده است. پس از سرکوب نظامیان در قرن چهاردهم، این مکان به دستور مسیح در پرتغال دوباره ساخته شد. در نهایت در سال 1983 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

صومعه باتالها (1983)

صومعه باتالها (Monastery of Batalha) برای گرامیداشت پیروزی پرتغالی‌ها در جنگ الجوباروتا (Aljubarrota) در سال 1385 ساخته شده است. این بنا یکی از بهترین نمونه‌های معماری گوتیک در پرتغال می‌باشد که با سبک مانوئل آمیخته شده است.

صومعه هیرونیموس و برج بلم در لیسبون (1983)

صومعه هیرونیمیتس (Monastery of the Hieronymites) که در ورودی بندر لیسبون واقع شده، یک نمونه زیبا از هنر پرتغالی است. ساخت این صومعه از سال 1502 آغاز شد. برج بلم نیز برای اولین بار برای دفاع از لیسبون ساخته شد. سال‌ها بعد، به یک فانوس دریایی و سپس به مرکز گمرک تبدیل شد. برج بلم بین سال‌های 1514 و 1520 به سبک مانوئل توسط معمار و مجسمه ساز پرتغالی به نام فرانسیسکو دو آرودا (Francisco de Arruda) ساخته شد.

شهر تاریخی اِوورا (1986)

شهر تاریخی اِوورا از جمله مهمترین میراث جهانی پرتغال است که در جنوب پرتغال قرار دارد و قدمت آن به دوران روم بر می‌گردد. در قرن پانزدهم، یعنی در زمان اقامت پادشاهان پرتغالی، این شهر به اوج شکوفایی خود رسید. امروزه اِوورا به «شهر موزه» شهرت یافته است. این شهر توسط یک دیوار احاطه شده است و خانه‌های تاریخی و سفید آن زیبایی این شهر را دوچندان کرده اند.

صومعه آلکوباچا (1989)

صومعه آلکوباچا (Alcobaça Monastery) یک صومعه کاتولیک واقع در شهر آلکوباچا در مرکز پرتغال و در 120 کیلومتری شمال لیسبون است. این صومعه در سال 1153 توسط اولین پادشاه پرتغال، آفنسو هنریکس (Afonso Henriques) ساخته شده است. این کلیسا و صومعه اولین بناهای گوتیک در پرتغال بودند و همراه با صومعه آگوستین سانتا کروز در کویمبرا (Augustinian Monastery of Santa Cruz)، یکی از مهمترین صومعه‌های قرون وسطی در پرتغال هستند. این بنا، به دلیل ارزش هنری، فرهنگی و تاریخی، در سال 1989 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.

شهر سینترا (1995)

در قرن نوزدهم، سینترا به عنوان اولین مرکز معماری رمانتیک اروپا انتخاب شد. فردیناند دوم، یک صومعه ویران شده را به قلعه‌ای زیبا و چشم نواز تبدیل کرد. در ساخت این قلعه از عناصر گوتیک، مصر، مور و رنسانس استفاده شده است. ترکیب زیبای بناهای تاریخی با منظره طبیعی چشم نواز، باعث شده که این منطقه به یک مقصد توریستی تبدیل شود. سینترا یکی از ثروتمندترین و گرانترین شهرهای پرتغال است که مهاجران خارجی بسیاری را همواره به خود جذب کرده است.

مرکز تاریخی اوپورتو، پل لوئیز اول و صومعه سرا دو پیلار (1996)

شهر اوپورتو (Oporto) یا پورتو که در حاشیه تپه‌های مشرف به دهانه رود دورو ساخته شده، یک چشم انداز زیبا با قدمت 2000 ساله دارد. بافت شهری و بناهای تاریخی این مرکز، گواه پیشرفت آن طی هزار سال گذشته هستند.

سایت‌های هنری صخره‌های ماقبل تاریخ در دره Côa و Siega Verde (1998،2010)

سایت‌های متعلق به سنگ‌های ماقبل تاریخ در دره Côa (پرتغال) و Siega Verde (اسپانیا) و در حاشیه رودخانه‌های Agueda و Côa واقع شده‌اند. این سنگ ها از عصر پارینه سنگی به جای مانده‌اند. صدها کتیبه با هزاران شکل حیوانات در طول چندین هزار سال تراشیده شده‌اند که نمایانگر برجسته‌ترین مجموعه هنر پارینه سنگی در فضای باز در شبه جزیره ایبری است.

جنگل‌های لوریسیلوا در مادیرا (1999)

جنگل‌های لوریسیلوا در مادیرا یادگاری از جنگل‎های لورل است که در گذشته بسیار وسیع بود. این جنگل‌ها بزرگترین بخش باقی مانده از جنگل‌های لورل هستند که در آن گونه‌های بسیار نادر بومی از گیاهان و حیوانات وجود دارند. در سفر به مادیرا، بازدید از این جنگل ها را به عنوان میراث جهانی پرتغال از دست ندهید.

منطقه شراب آلتو دورو (2001)

حدود 2،000 سال است که شراب توسط صاحبان زمین منطقه آلتو دورو (Alto Douro) تولید می‌شود. از قرن هجدهم میلادی، محصول اصلی این منطقه، شراب است که به دلیل کیفیت بالای خود، به شهرت جهانی رسیده است.

مرکز تاریخی گویمارائس (2001)

شهر تاریخی گویمارائس به عنوان یکی از آثار میراث جهانی پرتغال، با ظهور هویت ملی پرتغالی در قرن دوازدهم همراه است، به همین دلیل این شهر لقب «مهد ملیت پرتغالی» به خود گرفته است. گویمارائس نمونه استثنایی از تحول یک سکونتگاه قرون وسطی به یک شهر مدرن است.

منظر فرهنگی تاکستان جزیره پیکو (2004)

زمینی به مساحت 987 هکتار در جزیره آتشفشانی پیکو (Pico)، دومین مکان بزرگ در مجمع الجزایر آزورس است که در آن دیوارهای خطی به موازات هم برای محافظت از هزاران قطعه کوچک مستطیلی در برابر باد و آب دریا ساخته شده‌اند. این مکان منظره فوق‌العاده زیبایی دارد. تولید شراب در این منطقه به قرن پانزدهم برمی‌گردد.

دانشگاه کویمبرا – آلتا و صوفیه (2013)

دانشگاه کویمبرا – آلتا و صوفیه مجموعه‌ای منحصر به فرد هستند که شهرت آنها فراتر از مرزهای ملی و به سطح جهانی رسیده است. این دانشگاه در تپه‌ای مشرف به شهر واقع شده و بیش از هفت قرن است که در دل شهر قدیمی رشد و تکامل یافته است. بناهای برجسته این دانشگاه عبارتند از کلیسای جامع قرن دوازدهم سانتا کروز و تعدادی از کالج‌های قرن شانزدهم و کاخ سلطنتی آلکاسووا (Royal Palace of Alcáçova). کویمبرا یک شهر دانشگاهی برجسته و همچنین قدیمی‌ترین دانشگاه اروپا است.

شهر مرزی گاریسون در الواس و باروهای آن (2012)

این شهر که از قرن هفدهم تا نوزدهم میلادی به طور گسترده ساخته شده است، دارای بزرگترین گودال سنگفرش در جهان است. گاریسون همچنین دارای پادگان، ساختمان‌های نظامی، کلیسا و صومعه است.

ساختمان سلطنتی مافرا (2019)

ساختمان سلطنتی مافرا (Royal Building of Mafra) در 30 کیلومتری شمال غرب لیسبون واقع شده است. این ساختمان چهارضلعی شامل کاخ پادشاه و ملکه، کلیسای سلطنتی به شکل کلیسای باروک رومی، صومعه فرانسیسکانی و کتابخانه‌ای حاوی 36،000 جلد است. این مجموعه با باغ سرکو (Cerco) و پارک شکار سلطنتی (Tapada) تکمیل شده است. ساختمان سلطنتی مافرا یکی از برجسته‌ترین سازه هایی است که به دستور شاه ژائو پنجم ساخته شده و نشان دهنده قدرت امپراتوری پرتغال می‌باشد.

قصر سلطنتی بوم جسوس دو مونت در براگا (2019)

قصر سلطنتی بوم جسوس دو مونت در دامنه‌های کوه اسپینهو (Mount Espinho) در شهر براگا واقع شده است. این قصر یک نمونه بارز از مکان زیارتی مسیحیان با یک پلکان سبک باروک است که 116 متر ارتفاع دارد. این قصر یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم در براگا است.